“Bij mijn surfclub wilden we graag windsnelheden op afstand meten. Ik praatte erover met de studenten en we besloten er spontaan een project van te maken. Daar krijg ik energie van.”

Ik heb waterpolo gespeeld, ik was keeper. Het is een intensieve sport. Zoals bij alle sporten waarbij je samen speelt, gaat het om teamwork, om elkaar aanvoelen. Die mentaliteit neem je mee naar wat je later gaat doen. Na die periode heb ik in het bedrijfsleven gewerkt. In uitvoerende en coördinerende functies. Veel gezien. Veel gedaan. Maar in mijn functie als project-/changemanager liep ik ironisch genoeg tegen te veel beperkingen aan. De energie liep eruit. Ik wilde eigenlijk altijd al het onderwijs in. En ook meer samenwerken en weer energie halen uit mijn werk. Toen er een reorganisatie kwam, greep ik mijn kans.

Zo voel ik het ook. We staan niet voor de klas, we leren ICT-talenten op te staan, eigenaarschap te nemen, de discussie aan te gaan. Er is hier geen hiërarchie tussen docent en student. Als ik iets doe, doe ik dat als mens die wil helpen. Als gelijkwaardige.

Het vraagt iets van je. Je moet je ego loslaten. En creatief zijn omdat je wilt dat je studenten dat ook worden of meer worden. In andere vormen van onderwijs verdwijnt dat namelijk. Daar werk je als student aan het afwerken van een aantal ‘trucjes’. Wij laten ze uitleggen waarom ze ergens voor kiezen en zelf ontdekken wat ze daarvoor moeten doen. Hier werken ze vooral aan zichzelf.

In de kern van wat we doen, niet. We staan voor hetzelfde en het onderwijs is gelijk. Ik vind het heel tof om te zien dat de opzet met de Open Innovation Labs zowel bij ons hier in Eindhoven en in Tilburg echt iets toevoegt. Het grote verschil is wel de omvang. Wij zitten met Fontys ICT hier op meerdere verdiepingen, op meer vierkante meters, en onze labs zijn groter. Ik kan me voorstellen dat het voor sommige leerlingen dan net te groot en georganiseerd wordt. Het is mooi dat er dan iets voor ze te kiezen is.

Samenwerken is hier de basis. Ik werk samen met studenten. Niet als docent, maar als verbinder en coach. Ik vind het mooi als ik hen kan laten shinen. Bij proftaken maken we groepen van studenten uit het open innovation lab. Dan laten we ze een project bedenken rond Sustainable Development Goals. Ook met collega’s onderling hebben we het over onze vakgebieden, recente ontwikkelingen en nieuwe technieken. We vragen elkaar feedback en we geven die ook.

Los van de projecten: als ik een student kan helpen en ik zie hem of haar daarna beter presteren, maar vooral gelukkiger zijn. Als je niet lekker in je vel zit, studeer je niet fijn en kom je nog slechter in je vel. Die cirkel help ik graag doorbreken. Ik vind het gaaf om te zien dat het ook vaak lukt. En qua project: bij mijn surfclub wilden we graag windsnelheden op afstand meten, maar er was daar geen bereik. Ik praatte erover met de studenten en we besloten er spontaan een project van te maken. Daar krijg ik energie van. Hen erbij betrekken en dan breed en creatief denken.