"De docenten inspireren me. Ze kijken net anders naar ontwikkelingen."

Samen met vijf andere studenten doe ik voor mijn minor een industrieproject voor en met Atos. Daarbij gaan we als team vol het diepe in. Het lijkt wel op school, maar het is meteen ook praktisch en doorpakken. Maar wel heel tof.

Het voelde vanaf dag 1 echt alsof we al bij een bedrijf werkten. Alsof we collega’s waren. Niet alleen qua sfeer maar ook door de inhoud, want wat we maken moet ook echt haalbaar zijn, aan praktische eisen voldoen en werken.

Een augmented reality game voor supermarkten die past bij een spaaractie gericht op kinderen. De kinderen scannen producten en sparen zo gebouwen en spullen om zelf bijvoorbeeld een boerderij te bouwen.

We willen kinderen laten zien waar de producten in de supermarkt vandaan komen. Hoe ze gemaakt of gekweekt worden. Zodat ze leren dat niet alles zomaar ineens in de schappen ligt.

Plannen, vergaderen, informatie verzamelen en overleggen met Martin van Atos; de “klant” in ons project. Wat we niet wisten, zochten we uit. Zo hebben we ook nieuwe technieken geleerd die ver buiten onze comfortzone lagen. Maar dat hield ons scherp. Zo leer je.

Als een coach; iemand die ons als studenten op weg helpt, maar het niet al te ‘lerarig’ gaat staan uitleggen. Iemand die ons helpt en enthousiast maakt om nieuwe skills te ontwikkelen die hij of zij bij voorkeur zelf in het bedrijfsleven heeft opgepikt.

Met alleen kennis doe je over tien jaar niks meer in de ICT. Daarvoor verandert het te vaak en te snel. We hebben een nieuwe kijk op ICT nodig. NEW GEN ICT noemen we dat hier; blijven ontdekken, blijven leren en open blijven staan voor nieuwe technologieën. Dat moedigen onze docenten echt aan.